بگذار قدم‌هایشان تند باشد! ولش!
تا فردا صبح هم بگویی، بــاز گمان می‌کنند که با
گام‌های تند وبلند، زودتر به او می‌رسند!
و آنقدر مشغولِ رسیدن می‌شوند که یادشان می‌رود
که خدا می‌خواست در طولِ مسیر همراهشان باشد!
کافی‌ست!
وق‍‌ت‍‌ی دی‍‌گ‍‌ران مشغولِ به خدا رسیدن هستند، تو مشغولِ با خدا رسیدن ب‍‌اش!
چقــــدر سخت است. این‌که بنابر مصلحت، بخواهیم خلافِ
عقاید و تفکرتمان عمل کنیم. بر طبق مصلحت رفتار کنیم.
این مصلحت‌ها واقعا عذاب آور است. اما چه کنیم، که گاهی
باید این کار را کرد.
برایمان دعا کنید که توانایی تشخیص و بصیرتمان بالا رود.
+ خدا به رهبرِمان، حضرت آقا طولِ عمر عطا کند و پرچم این انقلاب از دستان رهبرمان به دستان حضرت موعود(عج) برسد.
+ امشب، عازمیم. دعا کنید که چشممان نورانی شود به جمالِ حضرتِ عشق. ان‌شاءالله. یاعلی
اگر شما هم جزو آن دسته افرادی هستید که مشتاقند به نرم‌افزارهای
شبکه اجتماعی معتاد شوند، می‌توانید از راهکارهای پایین استفاده کنید!
شک نکنید که جواب میدهد!
.
نامِ تو را که بر دهان جاری میکنم،
لبهایم مغرور می‌شوند
گونههایم، گل میاندازند
و به آسمان کمانه میکشند...
یک رنگین کمان به تک رنگیِ تو...
نوع اول: شبکه‌هایی که فقط می‌توانید با مخاطبین گوشی یا آن‌هایی
که شمارشان را دارید در ارتباط باشید. مانند: WeChat ، WhatsApp
Viber، BisPhone و ...که با پدر ومادرتر از نوعِ دوم هستند.
نوع دوم: شبکه‌هایی فیسبوک مانند که علاوه بر مخاطبین خود، می‌توانید
با هرکس که نمی‌شناسید، ارتباط آزاد داشته باشید.
مانند: Instagram، Wisgoon، BeeTalk، Tango، kik و...
ایران کشوری با زنانی عفیف و مردانی غیور.
کشوری با
دخترانی که تاکنون تهِ صحبتشان با نامحرم، سلام با
پسر همسایه می‌باشد و احوال پرسی با پسرعمو.
با پسرانی که ته تهِ همنشینی‌شان با نامحرم، درون کلاس
دانشگاست.
ایران! کشوری با مردمانی مسلمان...
یکی از چیزهایی که همیشه یک گام ازش عقب هستیم،
فرهنگ سازی استفاده از "محصولاتِ تکنولوژیست"
همه‌مان به یاد داریم، آنموقع‌ها که تازه تلفن‌همراه باب شده
بود، چقدر تعداد مزاحمت‌های تلفنی زیاد شده بود. بلوتوث که
آمد، درون گوشی‌ها پر شده بود از کلیپ‌های مزاحمت تلفنی و
آن مقلّب القلوب و الابصار
سالِ جدیدم را تحویل داد!
مورخِ 93/12/25
در کربلایِ شلمچه
از دستانِ مادری قد خمیده...
.
یا محوّل الحول و الاحوال
قلبم را طوری قالب ده که غالب شود بر هرچه غیرِ تو
حوّل حالنا الى احسن الحال
نگاه کن، به این آدم‌ها
گوش کن، به این زمزمه‌ها
می‌بینی؟ میشنوی؟ کربلای 4 هنوز هم ادامه دارد
اینبار همه نگاه‌ها، به سمتِ ماست! به جاده‌های گره خورده به غیرتِ ما
دیگر وقتش رسیده با چکمه های میرزا، جا پای شهدا گذاشت
.
همین که گفتن؛ اجازه دادن از داخلِ کانال کمیل عبور کنیم...! حال
و هوای بچه‌ها حسابی شهدایی شد...
ازونجایی که کاروان باید به موقع به مکان بعدی می‌رسید، قرار شد
بریم پایین و قدم زنان از کانال عبور کنیم و بعدش سوار اتوبوس شیم.
.
گاهی چقــــدر این کلمات ناچیز می‌شوند
کلماتی که نمی‌دانند و نمی‌توانند
حال و هوای من
دوستان
و معراج الشهدا را...
::::
قابل وصف نیست!
هشت شهیدِ گمنام
اهواز - محمودوند - معراج الشهدا
