طریق...

 گاهی تورا ازیک طریق، عاشق تقاضا می‎کنم

 گاهی صدا، گاهی دعا، گاهی تمنا می‎کنم...

 دوستان همه رفتند و من راهی ندارم، در دلم

 خود را میانِ عاشقان، زائر مهیا می‎کنم!

.

یه جو اراده...

 مارا کافی بود    

 که با دوستان به شهر ثابت کردیم،

 ما اهل کوفه نیستیم

 ...

 غیرت داشتیم

 فقط حمایتِ مردم و مسئولین را نداشتیم...

عشق خفی

ای حسین(ع)،

تو عاشق بودی

عاشقِ عاشق

و روزِ عشق بازی تو با معشوقت

ثبت شده است

در تقویمِ دل

عاشورا...

.

کآرام جان

ای ساربان، آهسته رو

این روزها، حسابی خشک می‎گذرد...

فقط، مختصِ همین روزها

 این روزها،  

 روانشناسی رشد - با موضوع نوزاد، کنفراسی داشتم...

  باعث شد، از بعضی چیزهایی که قبلاها خوشم می‎آمد، دیگر خوشم نیاید

 مثلا ...

  نه، ولش!

.

همه‎چیز از تاوان شروع شد!

 ابرها می‎بارد

 سینه به صدا می‎افتد

 خیابان دلش می‎گیرد

 تاکسی‎ها دربست می‎شود

 تاوانش را من می‎دهم...

 دهان که وا می‎کنم

 استاد کارتِ ویزتش را می‎دهد

 مهربانی گل می‎کند

 همکلاسی دندان می‎گیرد

 تاوانش را من می‎دهم...

 حرف از زیارت می‎شود

 مادر نگران می‎شود

 دل به لرزه می‎افتد

 حقوقمان کم می‎شود

 پاسپورتمان دیر می‎شود

 کاسه کوزه‎ها بهم می‎ریزد

 و تاوانش را من می‎دهم...

آبِ خشک

 بعضی از چیزها، آدم را عاشقِ خودش می‎کند

 و بعضی چیز ها آدم را عاشقِ دیگری...

 بعضی از عشق‎ها عشق‎ست

 و بعضی عشق‎ها فقط حال و هوای عاشقی می‎دهند...

 اما من

 از عشق‎هایی خوشم می‎آید که درام هستند

 آن عشق‎هایی که مثلِ آبِ خشک از گلوی آدم پایین می‎رود

 و آدم آن را با پوست وگوشتش درک می‎کند...

 آن عشق‎هایی که اگر پایین نرود، دیگران را خفه

 و اگر پایین برود، دیگران را هم عاشق می‎کند...

 از آن عشق‎هایی که انسانیت را به رخ می‎کشد...

بأبی أنتَ واُمی؟

لباس مشکی‎‌رو که تنم دید پرسید:

- خدا بد نده،چرا مشکی پوشیدی؟

- گفتم:عزای مادر

- گفت:چی؟مادرت؟

- گفتم:خدانکنه،منظورم حضرت زهراست...

و یادِ جمله‎ی توی زیارت‎عاشورا افتادم؛<بأبی أنتَ واُمی...>