ایرانی همیشه حماسه ساز بوده وخواهد بود.
یک بندِ انگشتِ من،خوب هیکلشان را تحقیر کرد.
تاشما باشید که مردم ایران را مردمِ عادی فرض نکنید.
نگاه کنید ببینید با معیارهاى جمهورى اسلامى، در میان نامزدهاى
انتخاباتى چه کسى کفایت و نشاط و توانایی لازم را دارد و می‌تواند وارد این میدان
شود و با چالش‌هاى گوناگون دست و پنجه نرم کند و تحت تأثیر دشمن نیست و دشمن از
آمدن او خوشحال نمی‌شود.
امام خامنهای ۵/ ۳/ ۸۴
.....................................................................................................................
پ.ن: شاکلید حضرتِ آقاست واین مارا کافیست...
این بگو وبخندهای پسران ودختران
این ادعای آزادیخواهِ بعضی کاندیدا
این جوانکهای بدحجابِ شهر انتخابات
این شعارهای تکراری
این واین واین...
مرا یادِ انتخاباتِ سالِ ۸۸ میاندازد...
مگر اینها نمیدانند که تاریخ تکرار میشود؟
مهدیه با جلیلی و مهدیه با روحانی چه زیر وبمی داشت.
خُب، آمدنی که با چارتر شروع شود،معلوم است به کجا ختم میشود!
مهدیه جای خوبی بود.پاک بود.مقدس بود.کاش همچنان خوب بماند.
.........................................
پ.ن: +ادامه بیان...
ما تابعِ حرفِ مردم هستیم و تابع قانونِ اساسی.
پیرو خط امام(ره) وحضرت آقا هستیم و به ولایتِ فقیه ایمانِ قلبی داریم.
ما پامون رو از چارچوبِ قانون،اونورتر نمیذاریم...
جریانِ اصلاحات همیشه اینگونه بوده وخواهد بود.
...........................................
آری،بیقانونی اگر درچارچوبِ قانون انجام گیرد،لذت بخش تراست.
پ.ن: خوب است به ادامهی بیان بروید.
بخواب آرام، بخواب آرام
که رویای دلم دردست
میانِ گریهی آتش
چقدر دستانِ تو سردست
بخواب جانم، بخواب آرام
شدم لالاییِ خاطر
فقط از این میسوزم
که من لالا کنم تاکی؟
بخواب آسان، بخواب آرام
ازین مردمِ بیهنگام
غریبانه برای شام
از این اقیانوسِ آرام
که همچون ابر میدوزد
عجیب تشنه به رویِ بام
بخواب آرام روی شانه
تمام کن آتشِ خانه
برایت ابر میدوزم
به یادِ عشقِ جاودانه
بخواب آرام، بخواب عشقم
که این دنیا پراز دردست
دراین دنیای سرگردان
فقط یک دفترِ مشقم
بخواب آرام، بخواب آرام
چرا هی حرفی از ماندن
که این دفترِ مشقِ من
ندارد ارزشِ خواندن
بخواب آرام، فقط جنگ ست
که این دریا پراز سنگ ست
دراین امواج سرگردان
برایت قایقی تنگم
بخواب آرام وآسوده
میانِ شعلهی بارش
میانِ آهِ آزرده
میانِ سوزش وسازش
درونِ سوزِ گهواره
دراین گرداب کنم گردش
میانِ چرخش وچرخش
شدم گمراه وبیچاره
برایم گور میسازد
ازین گردشِ گهواره
نترس دیگر، بخواب آرام
شدم لالاییِ خاطر
فقط ازاین میسوزم
که من لالا کنم تاکی...
هنوز هم نتوانستم یک دلیلِ منطقی برای رد کردنِ یکی از کاندیدا بیاورم.
انصافا خیلی هم خوب است.کارش هم درست است.
اما چه کنم که هیچ چیز عشقِ اول نمی‌شود،
تازه هوای همهی زمینیهارا هم دارد،
آخر یک پایش اینجاست،یک پایش بهشت...
..............................
پ.ن: این حداقلش است.
سؤال:
کوکب ۱۲متر پارچهی حریری دارد.او با این مقدار پارچه،چند عدد
روسریِ یک متری می‌تواند بدوزد؟
جواب:
کوکب ۶۰ عدد روسریِ ۲۰ سانتی میدوزد!
................................................
حل کردنِ مسئلهی فرهنگِ ایران با روشِ اقتصادی،حکایتِ همین مسئله است.
حرف که از تو میشود
خواهم که فردا نشود
می‌شد،اما نمی‌شود
به فکر تو تا میشوم
تمامِ خواب رویا شود
کاش خوابم بیدار نشود
حیف اینجا، نمی‌شود
تا حرف از مهرت شود
این آب، دریا میشود
کی قطرهام دریا شود؟
انگار فقط نمی‌شود
دلتنگِ تو که میشوم
تُنگِ دلم غوغا شود
کاش از تو هم شیدا شود
اما نه،
نمی‌شود که نمی‌شود...