مجنونِ کوچه‌های غمم... دستِ من بگیر

.

باز هم مشهد، مسافرها، هیاهوی حرم
یک نفر فریاد زد، آقا...به دادم می‌رسی؟

.

اینجاست طبیبی که ندارد نوبت

یاسریع‎الرضا 

یک‎ماه نمی‎شود که از زیارتت برگشته‎ام

اما،  به اندازه‎ی یک عمر خلف وعده کرده‎ام...

.

یارضا، توبه‎ام را به بارگاه تو می‎کشم

می‎دانم... خوب چشیده‎ام... سال‎هاست که این را حس کرده‎ام

شما سریع‎الرضایی و درگاه شما، درگاهِ ناامیدی نیست...

  نگاهتو ازم نگیر  :)

.

مهمان نوازی با شماست

 مغرور می‌شوم

 اینگونه که می‎بینم

 فراوان

 توجه شما و خواهرتان را

 نسبت به خودم

.

یک جرعه از عاشقی

 می‎دانی آقا  

 گاهی آیه‎ها فقط مصداقِ شما می‎شوند

 که آدم یکهو می‎زند به سرش و تریپ عوض می‎کند!

...

دلنوشته

 یا رضا، من برای این زیارت نقشه‎ها کشیده بودم،

 کلی خواسته داشتم و می‎خواستم با دستِ پر برگردم

 درست است که خوب نیستم و با خودم درگیرم

 اما

 شماهم امامِ رئوفی و من این را دراین مدت خوب درک کرده‎ام...

 راستی آقاجان، این چه حکمتی‎ست تا ضریح و گنبدِ شمارا می‎بینم یادم می‎رود چه می‎خواستم؟

 فکر کنم این خواسته‎های من از دور خوش‎ست

 دستم را بگیر که به تو دلخوشم...

ساعاتِ پایانی سفر - 19/6/92         

   امضا- دکلمه          

زیارت با اعمالِ شاقه

بسم رب الرضا(ع)

 این که می‎گویند آدم با هربار زیارتت مجنون‎تر می‎شود راست‎ست

 ممنونم که باز هم

 این مجنونِ دلباخته را

 این نادانِ خود باخته را

 این اسیر و آواره را

 جا و پناه می‎دهی...

 راستی،

 مطمئن باش که منِ عقده‎ای جورِ دیگری می‎آیم

 و چیزهایِ زیادی می‎خواهم

 به خواهرت و غربیت قسم، بازهم آقایی کن

 امسال روی کَرمت حسابِ ویژه‎ای باز کرده‎ام...

 ...

ای که همه شب تاسحر، بامن مدارا می‎کنی                    این قلبِ بی‎دینِ مرا، امشب مداوا می‎کنی؟

اصلا که من خیلی بدم، باشد ولی رسمش نکن              این آهوی دست‎بسته را اینگونه دعوا می‎کنی؟

این دل شده لامذهبی، خونین شده چشمِ تَرَم                  این چشمِ گریانِ مرا داری تماشا می‎کنی؟

آواره و خسته شدم، از همه جا رانده شدم                         پیکرِ خسته‎ی ‎ِ مرا کنجِ حرم جا می‎کنی؟

میانِ عاشقانِ تو زائر وحاضر نیستم                                     میانِ این مردم مرا چگونه پیدا می‎کنی؟

آن گنبدِ زردِ طلا، دل را هوایی می‎کند                            حالا که دل بردی چرا، امروز وفردا می‎کنی؟

پروانه‎ی شمعِ شما، ...                                             آقا، گره‎ی قافیه‎ها را شما وا می‎کنی؟

پیراهنی آورده‎ام، ای یوسفم دستی بکش                          یعقوبِ چشمانِ مرا، تنها تو بینا می‎کنی

الراضی وبالقدر و قضا، سلطان علی موسی‎الرضا                    آخر تمامِ عاشقنت را زلیخا می‎کنی...

دکـ لـ مـ هـ          

......

پ.ن: به زیارتش می‎روم. انشاالله نائب‎الزیاره‎ی همه‎ی عاشقانش...

شاید نزدیک‎تر...

دوست دارم مست شدن را

خیس شدن را

سرد شدن را

مریض شدن را

تنها به این بهانه که در آرزوی تو باشم

من را هوای بارانِ تو به سر زده است

که به این آرزو به سر می‎برم

که روزی

لایقِ وصلِ تو باشم...

هرچند که من لایقِ وصلت نیستم

اما

آرزو بر جوانان عیب نیست،

این خوش آرزو را شوقِ یک لحظه نگاهی چاره است

راستی

ثانیه شماری را خوب می‎دانم

هزارو یک - هزارو دو - هزارو سه...

این روزها که می‎گذرد
ثانیه شماری می‎کنم
تا برسم به پابوست

اگر تو بخواهی
شاید امسال کمی نزدیک‎تر
شاید...