مهمان نوازی با شماست

.

 مغرور می‌شوم

 اینگونه که می‎بینم

 فراوان

 توجه شما و خواهرتان را

 نسبت به خودم

.

 شرمگین می‎شوم

 از بی‎وفاییِ خود

 نسبت به شما...

.

 آقای من... معذرت از عهدشکنی‎هایم...! و ممنون از این هرساله‎های عاشقانه‎مان

 می‎دانم... به دعای شما و به کرَم خواهرتان، خواهم شد آنی که شما می‎خواهید

                                                                                                     إن‎شاءالله...

پی‎نوشت:

 +

می‎دونم که دیگه این اندک مخاطبایِ دکلمه، عادت کردن به نبودنم :)

یه ده دوازده روزی رو مهمون امام رضا(ع) خواهم بود إن‎شاءالله. دعا گوی تک تکتون هستم. مخصوصا شما :)

حلال بفرمایید. یاعلی