تافته‎ی جدا بافته...

   

وقتی بانامحرم سربه زیر صحبت می‎کنم،می‎گویند؛آدم ندیده

وقتی تحویل سال به مزارشهدا می‎روم،می‎گویند؛تافته‎ی جدا بافته

وقتی برای دوری ازگناه ازجماعت دور می‎شوم،می‎گویند؛خودسر

واینبار لباس مشکی برای بافاطمه بودن تن می‎کنم،می‎گویند؛اُمل

آری،من تافته‎ای جدا بافته‎ام

اصلا بافته شدنی که به‎دست فاطمه باشد...

ومن این را دوست دارم.

می‎خواهم ازاین جماعت بروم،

پشت سرم آب نریزید،میلِ بازگشت ندارم

آب نریزید،لااقل به حرمتِ اینکه فاطمه بامن است

باشد که انتقام سیلیِ زهرا بگیرم...

 

پ.ن:فاطمه،فاطمه،فاطمه،فاطمه،فاطمه،فاطمه،فاطمه ...

برای تو...

 

برایِ تو سرودم، یک غزل اردیبهشت / غزل زدم ترانه،برای این سرنوشت

تو مرهمِ ترانه، خالِ لب ِ زمانه / فدایِ تو همه جان، ای بهترین بهانه

خرابِ یک نِگاهت، قبله‎ام ابرویِ تو / دلم شده هوایی،که مستم از بویِ تو

سپر شدی برایم، عاشقتم به مولا / ولایت وجودی، چشمِ دلم تو آقا

تو سیدِ سوایی، برای من دوایی / تو از زمین جدایی، تو لازمِ بقایی

شدم‎شدم هلاکت، عاشقِ سینه چاکت / نوشته‎ها فدایت، مست نگاهِ پاکت

جوابِ هرسؤالی، مونسِ بی‎نوایی / تو خودت انقلابی، کوبنده‎ای خدایی

 

قاصدک

                  قاصدک   

قاصدکم، چه بی‎صدا گریه می‎کنی!

حال که گریه را چوب می‎کنند می‌زنند بر تن درختان

حال که بغض‎های سر به فلک کشیده را باران می‎کنند برتن خیابان

.

مثالِ بارز

  

 گفت: می‎تونی یه نمونه‎ خوب برام مثال بزنی؟

 گفتم: نمونش حضرت زهرا^(س)...