آیینه

عید را در آینه می‎بینم

اما اینبار می‎چشم با طعم حسرت

با آیه‎ی دلتنگی

حسرتِ روزهای خوب

حسرت روزهای شاد

که عجولانه گذشت

گونه ام سیراب‎ست

می‎شمارم

بچگی‎هایم را

گم کرده‎ام آنها را

من به‎یادم

یاد قلّک‎ها وسنگ

یاد شور وشوق وحسرت‎های کم

یاد بازی‎های گرم

یاد قهرها

یاد مهمان

یاد آجیل‎ها ودندان

خواستنی‎ها داشتنی

گاهی شادی،گاهی غمگین

جامه‎ی نو

گاهی مشکین گاهی رنگین

لب به خنده چشم به‎دست

عیدیِ خوب عیدیِ کم

گاهی بانثر گاهی شعر

با دلی خوش

که عید آمد وعید آمد

اما حالا حسرت

عید امسال در آیینه باید دید

عید آمد وعید آمد

اینبار چه‎زود آمد

این آیینه با عید دیدنی‎ست

کاش خاطره‎ها شستنی

کاش خواستنی‎ها داشتنی

گور در آیینه می‎بینم

از آنچه می‎بینم به من نزدیک‎تر است

ای آیینه

من درونِ تو

چه چیزها که نمی‎بینم...