آب و رویاء

حرف که از تو می‎شود

‎خواهم که فردا نشود

می‌شد،اما نمی‎شود

به فکر تو تا ‎می‎شوم

تمامِ خواب رویا ‎شود

کاش خوابم بیدار نشود

حیف اینجا، نمی‎شود

تا حرف از مهرت ‎شود

این آب، دریا می‎شود

کی قطره‎ام دریا شود؟

انگار فقط نمی‎شود

دل‎تنگِ تو که می‎شوم

تُنگِ دلم غوغا شود

کاش از تو هم شیدا شود

اما نه،

نمی‎شود که نمی‎شود...

بیا که نمی‎شود بی تو...

دیشب با چشمانم درگیر بودم

خواب در لابه‎لای چشمانم ترک خورده بود

نیمه‎ام در خواب، نیمه‎ام در بیداری

دیشب به آسمان‎ها زده بودم

تورا دیدم که به دورت می‎گردند

موهایت شانه می‎کنند

نوازشت می‎کنند

انگار پرستشت می‎کردند...

 

تومرا نگاه کردی

ومن دورکعت نماز خواندم

 

نگاهت صدایم کرد که آهسته بخوان

صدایت خوش بود

عطرِ سلام میداد، عطرِ صلوات

 

آمدی و روی سرم دست کشیدی

و من تابوتی شدم از تو که لااله الا الله سر میداد

 

شبِ زیبایی بود

فقط نمی‎دانم تورا دیدم یا خوابِ تورا؟

خواب بودم یا بیدار؟

 

زین پس،هرشب دعا خواهم کرد؛

اللهم الرزقنی توفیق شهادة فی سبیلک...

فدای آزادی

 

این روزا تا چشم کار می‎کنه غریبیِ امام زمان^(ع) به چشم می‎خوره.

البته فقط این نیست. این روزا خیلی چیزا فدای آزادی شده.جابجاییِ

نسل‎هاهم نمک‎پاشن...

یادمه اون روزا که دانش‎آموز راهنمایی بودیم،معلمامون می‎گفتند:

وای به حالِ اون مملکتی که شما آینده سازانشین!

حالا هم که داتشجو شدم وبچه‎های دانشگاهو می‎بینم،باخودم

می‎گم؛وای به حال اون مملکتی که اینا می‎خوان معلماش بشن!

توی این دانشجوها خیلی چیزا نمی‎بینم. غربتِ امام زمان ازهمه بیشتر آدمو داغون می‎کنه...

اون چیزی هم که زیاد می‎بینم، ادعای فرهنگی بودنه!

پ.ن: منظور همه نیست. خوبان در اقلیت‎اند...