آهن آدمی

 

ازخواب پریدم

با صدای شیرینِ بچه‎گانه‎ی کودک که می‎گفت: برایم آهن آدمی می‎خری؟

مادر: آدم آهنی درسته؛ بگو آدم آهنی

کودک: آهن آدمی...

- بگو آدم

- آدم

- حالا آهنی

- آهنی

- حالا بگو آدم آهنی

- آهن آدمی

...

خواستم بروم سرِ پنجره و به مادر بگویم:

اصرار نکن. بزرگ که شد آدم آهنی را خوب تلفظ می‎کند...

...

مادر: بگو بابا

کودک: بابا

مادر: حالا بگو آدم آهنی

کودک: آهن آدمی...

............................

پ.ن: اگه کودک بدی‎رو یه لحظه درک می‎کرد؛بدونِ شک  جمله آخررو درست وشیوا می‎گفت...