فدای آزادی

 

این روزا تا چشم کار می‎کنه غریبیِ امام زمان^(ع) به چشم می‎خوره.

البته فقط این نیست. این روزا خیلی چیزا فدای آزادی شده.جابجاییِ

نسل‎هاهم نمک‎پاشن...

یادمه اون روزا که دانش‎آموز راهنمایی بودیم،معلمامون می‎گفتند:

وای به حالِ اون مملکتی که شما آینده سازانشین!

حالا هم که داتشجو شدم وبچه‎های دانشگاهو می‎بینم،باخودم

می‎گم؛وای به حال اون مملکتی که اینا می‎خوان معلماش بشن!

توی این دانشجوها خیلی چیزا نمی‎بینم. غربتِ امام زمان ازهمه بیشتر آدمو داغون می‎کنه...

اون چیزی هم که زیاد می‎بینم، ادعای فرهنگی بودنه!

پ.ن: منظور همه نیست. خوبان در اقلیت‎اند...