ادبیاتِ بیدر و پیکر!
بنی آدم اعضای یکدیگرند! / که در آفرینش زیک گوهرند؟
خیلی موقعها، خیلی جاها، بینِ دوستان، سرِ کلاس، موقعِ مباحثه، وقت و بیوقت
هر وقت کار به جایی میکشید که باید این بیت از سعدی خوانده میشد
باید جوش میاوردم؛
همیشه هم یکی برای همه بودم... خودم بودم و خودم... با کلی دلیل و فلسفه که شماها اشتباه میخوانید...
اما جواب نمیداد...
خیلی سختست که حس کنی کلی آدم دور و برت هستند که هرچی دلیل میآوری حالیشان نمیشود...
خیلی سختست همه بگویند تنها تو اشتباه میخوانی!
مخصوصا که دبیر عروضِ قافیه - دبیرِ ادبیات - دبیرِ آرایه - دبیر زبان
و حتی در دانشگاه، استادی که مثلا دکترای زبان شناسی دارد
بگوید تو اشتباه میکنی،
حتی کتابهای درسی هم این بیت رو همینطور بنویسند!
حتی پشتِ اسکناسِ ده هزار تومانی هم!
و تنها دلخوشیِ تو دیوارِ ساختمان اداری شهرستان رودسر باشد که درستش را...!
اما سعدی مردِ کوچکی نبود...
او میفهمد اگر یکدیگر بگذارد با بیتِ بعدی همخوانی ندارد...
شما این بیت را چطور میخوانید؟
..........
بنی آدم اعضای یک "پیکرند" / که در آفرینش ز یک گوهرند
ساره پورحسابی
